Bob Diamond laat zien dat ingrijpen noodzakelijk was

 

06/07/12

 

Je gaat je in ernst afvragen wat het meest je woede wekt: het feit dat handelaren van Barclays manipuleerden met rentetarieven, het feit dat hun hoogste baas doodleuk verklaart dat hij daar niets van wist, of het feit dat deze Bob Diamond voor dit niet-weten werd beloond met een salaris van 25 miljoen euro per jaar.

 

De president-directeur van het Britse Barclays moest deze week opstappen, en een dag later voor een parlementaire commissie verschijnen, vanwege rentemanipulaties. Barclays gaf misleidende informatie over de rente die het op de kapitaalmarkt betaalde, om de eigen positie en vooral winst op te krikken.

 

Barclays was niet de enige die dat deed, waarschijnlijk, maar zag deze frauduleuze praktijk nu in zijn gezicht ontploffen. En niet alleen in het eigen gezicht, maar ook in dat van de City, de belangrijke financiële sector van Londen, van de Bank of England en van de Britse politiek.

 

Voor justitie en politiek in Groot-Brittannië liggen er nog veel vragen die beantwoord moeten worden. Maar uiteindelijk zullen toezicht en wetgeving voor de financiële sector aangepast moeten worden, om manipulatie van centrale rentetarieven onmogelijk te maken.

 

Niet alleen de Britten staan daarvoor. Barclays en Bob Diamond zijn de vaandeldragers van een financiële sector die zichzelf niet in de hand heeft, en die ook na een ingrijpende financiële crisis niet in staat is zijn gedrag te beteren.

 

Naar aanleiding van die crisis, die vier jaar geleden begon, is er een discussie op gang gekomen over correcties in wet- en regelgeving voor banken. In Nederland gebeurde dat ondermeer in de parlementaire onderzoekscommissie-De Wit.

 

Het heeft geleid tot dikke notities en rapporten, maar nog niet tot voldoende maatregelen. Technisch is het natuurlijk niet eenvoudig en zorgvuldigheid is vereist, maar leidend moet het besef zijn dat publieke verantwoordelijkheid (voor het betalingsverkeer) en financiële handel voor eigen gewin door banken niet in evenwicht gehouden kúnnen worden. De balans zal altijd doorslaan naar het eigen gewin.

 

De wetgever moet zorgen dat het publieke belang daardoor niet bezwijkt. Dat was ook een van de aanbevelingen van de commissie-De Wit. Die aanbevelingen werden positief onthaald door de Kamer, maar de politiek talmt met de uitvoering. Laat dan Bob Diamond het vleesgeworden bewijs zijn dat maatregelen hard nodig zijn, en dat je bankiers niet op hun blauwe ogen kunt geloven als ze zeggen dat ze zelf orde op zaken zullen stellen.