Totale veiligheid
Umar Farouk Abdulmutallab, de
zoon van een Nigeriaanse
ex-minister en bankier die op Eerste
Kerstdag geprobeerd heeft een vliegtuig
boven Detroit tot ontploffing
te brengen, werd al verdacht voordat hij in Lagos op het vliegtuig stapte. Anderhalf jaar geleden had hij op het Amerikaanse consulaat in Londen gewoon een
visum gekregen. In november was hij, na een bezorgde
tip van zijn eigen vader, echter op de Terrorist
Identities Datamart Environment gezet,
een lijst waarop maar liefst
550.000 namen staan.
Maar dat betekende
niet dat hem op Schiphol de toegang tot het vliegtuig naar de VS had moeten worden ontzegd.
De student van gegoede komaf,
die naar eigen zeggen opereerde voor Al-Qaeda in Jemen, stond niet geregistreerd
op de ‘no fly list’ waarop vierduizend
potentiële terroristen staan, noch op de 14.000 namen tellende lijst van lieden die aan een extra screening worden onderworpen.
Mede door een
undercoverreportage van SBS,
waarin een nepbom een vliegtuig
werd binnengesmokkeld, heeft de luchthaven Schiphol geen superieur
imago. Niettemin is zijn relatief lage graad
van verdenking vermoedelijk
de reden dat Abdulmutallab niet is tegengehouden en opgepakt. De explosieven die hij op zijn lichaam
droeg, zouden bij handmatig fouilleren
zijn gevonden. En dat was mogelijk wel gebeurd als
Abdulmutallab op een van die twee lijsten
met 18.000 namen had gestaan.
Dit soort lacunes
is al langer bekend.
Richard Reid, de ‘shoe bomber’, had acht jaar geleden, eind
2001, op weg van Parijs naar Miami dezelfde explosieve chemicaliën bij zich als
Abdulmutallab. Sindsdien zijn
de veiligheidsmaatregelen op veel
vliegvelden, na 9/11 al aangescherpt, nog strenger. Her en der moeten passagiers hun schoenen bijvoorbeeld
uitdoen en mogen er geen vloeistoffen
aan boord worden meegenomen. Maar daarmee is een waterdichte controle nog niet
gegarandeerd. Zeker niet als een
eenling het plan opvat een terreurdaad te plegen. Of als
iemand zich verdacht lijkt te gedragen, zoals
gisteren op een zelfde vlucht van Amsterdam naar Detroit.
President Obama heeft inmiddels nieuwe veiligheidsmaatregelen verordonneerd en een onderzoek gelast. Nederland moet dat voorbeeld
volgen, ook als Schiphol alles
protocollair heeft afgehandeld. Want onderzoek kan sleetse discipline ongedaan maken en gaten in de procedures dichten.
Niet minder belangrijk is dat zulk onderzoek
licht kan werpen op de vraag of de dader deel was van een netwerk of op eigen houtje opereerde.
Het antwoord op die vraag,
die in Nederland en Amerika politiek
geladen is, biedt enig houvast om
de terreurdreiging op waarde
te schatten en de maatvoering van de tegenmaatregelen
in het oog te houden.
Want 100 procent
zekerheid is niet te geven. Terroristen
hebben, zeker als ze hun
eigen leven willen geven, altijd
een voorsprong op de veiligheidsdiensten. Risico’s kunnen worden gereduceerd,
niet geëlimineerd. Totale veiligheid is in een open, democratische samenleving een illusie.