G8: mooie woorden, lege boodschap
Johan Van Overtveldt
zondag 20 mei 2012
Van Knack-hoofdredacteur Johan Van Overtveldt in New York
Uit vrees voor betogingen in belangrijke mate geïnspireerd door anti-oorlogsmilitanten en de Occupy Wall Street-beweging verhuisde de G8-top van Chicago naar Camp David, Maryland. Het cadeau van President Obama aan zijn vroegere stafchef Rahm Emanuel, nu de burgemeester van Chicago, om het grote internationale politieke circus naar de Windy City te brengen, viel dus voor de helft in het water. Enkel de Nato-top vindt nu plaats in Chicago.
Als groot internationaal politiek circus is de G8 trouwens een vrij beperkte vertoning geworden. De G8 bestaan uit de VS, Canada, Japan, Rusland, Duitsland, Engeland, Frankrijk en Italië. Op het appel ontbreken landen als, onder meer, China, India, Brazilië, Turkije, Indonesië, Zuid-Korea, Saoedi Arabië en Mexico.
Het klinkt anno 2012 niet erg realistisch over de problemen van de wereldeconomie ten gronde te willen praten als alvast de net genoemde landen uitblinken door afwezigheid. Bovendien liet de Russiche president Vladimir Putin ook nog eens weten niet te kunnen komen wegens “te druk”. Hij wil blijkbaar zijn eerste buitenlandse bezoek als nieuw verkozen president van Rusland voorbehouden voor China. Putin’s afwezigheid is méér dan symbolisch voor de achterhaalde realiteit van deze G8.
Het eindcommuniqué van de G8 is overbodige literatuur. Men wenst de eurolanden het allerbeste toe in hun strijd voor het behoud van de monetaire unie (met Griekenland erin); men wil groei, jobs en investeringen; men wil gezonde publieke financiën, internationale vrijhandel en respect voor intellectuele eigendom. Great.
In het Obama-kamp kon vernomen worden dat de president zich ten aanzien van zijn Europese collega’s iets scherper uitliet inzake de eurocrisis dan het officiële communiqué doet vermoeden. De Amerikaanse president vreest met name dat de gevolgen van die eurocrisis wel eens op zijn herverkiezingskansen zou kunnen wegen. Voorts viel op dat onder de Europese leiders vooral de Duitse kanselier Angela Merkel eerder aan de zwijgzame kant was. De omgang tussen haar en de nieuwe Franse president François Hollande werd door sommigen trouwens als “opvallend koel” omschreven.
Deze G8 heeft, zo is in het zonovergoten Camp David zeer nadrukkelijk aan de orde gekomen, geen enkele reden van bestaan meer. Uiteraard dient dit type van internationaal overleg plaats te grijpen, meer dan ooit zelfs, maar dan wel op een andere manier.
Twee mogelijkheden liggen voor de hand. Ofwel gaat men voor een geherdefineerde G7 bestaande uit de VS, China, de eurozone, Japan, India, Brazilië en Rusland. Vooral Europa zal zich stilaan moeten verzoenen met haar fel reducerend belang op wereldniveau. Ofwel houden we het gewoon bij de reeds bestaande G20 waarin alle belangrijke landen binnen de wereldeconomie hun zeg kunnen hebben. Al de rest is mooi voor de bühne maar draagt nauwelijks nog iets bij.