Mensenrechten: zelfs belangrijker dan een sportfeest
07/02/14
U
hoeft ons echt niet te
vertellen dat Russisch president Poetin niet meteen wakker
ligt van een standpunt in deze krant, zeker niet
als dat in de stijl van 'we waarschuwen u voor de laatste maal' zou zijn.
Bovendien is het Rusland
van Poetin lang niet het enige land ter wereld waar
antihomowetten van kracht zijn. In nogal wat Afrikaanse landen zijn de straffen en de weerzin tegen homoseksualiteit nog een pak
groter. Maar ook in de VS zijn er nog steeds acht
staten met antihomomaatregelen
die perfect vergelijkbaar zijn
met die in Rusland.
Een van de acht staten is Utah, waar in 2002 de Olympische Winterspelen werden gehouden. Daar heeft het bestuur van de staat verboden dat het onderwijzend personeel op scholen 'homoseksualiteit bepleit'. Ook daar
is dus nog behoorlijk wat werk aan de winkel.
Maar dat neemt niet weg
dat deze Winterspelen inmiddels toch uitgegroeid zijn tot een symbool.
Niet van het vermogen
van Rusland om aan zelfpromotie te doen, niet
om te tonen
dat ze evenementen
van deze grootte tot een goed einde
kunnen brengen. Nee, mensenrechtenorganisaties hebben
de Spelen aangegrepen om een van de meest
succesvolle campagnes van
de afgelopen jaren te voeren.
Van
de vrije meningsuiting van
de vrouwen van Pussy Riot over de draconische
maatregelen tegen de gemuilkorfde Russische pers, tot de antihomowetten en
het onwaarschijnlijke antihomogeweld:
heel veel mensen in de wereld zijn wakker
geworden en verdedigen het
in dit land al lang wettelijk vastgelegde principe dat discriminatie
op basis van seksuele geaardheid
niet kan, dat homo's en lesbo's net dezelfde rechten hebben, ook inzake
liefde en huwelijk, dan hetero's.
Meer
dan tweehonderd internationaal vermaarde schrijvers onder aanvoering van Günter Grass, Salman
Rushdie, Margaret Atwood en Jonathan Franzen, met
Erwin Mortier en Arnon Grunberg, klagen in een open brief bij de opening van
deze feesten de wurggreep aan die de antihomowetten op de vrije meningsuiting heeft.
We
hoeven ons geen illusies te
maken: president Poetin heeft in het verleden nooit veel respect getoond voor democratische
vrijheden en vrije seksualiteitsbeleving van toestemmende
meerderjarige partners, en hij
zal vandaag op de openingsceremonie ook niet zeggen dat
hij van idee veranderd is.
Maar inmiddels heeft de vrije wereld wel een
bijzonder krachtig signaal gegeven dat de weg naar
gelijke kansen en rechten redelijk onherroepelijk is en blijvend verdedigd zal worden.
En dat alle schrijvers, artiesten, journalisten en homo's in Rusland
op haar solidariteit kunnen rekenen. Misschien helpt het zelfs om de burgemeester
van Sotsji, die het bestond
te zeggen dat er in zijn
stad geen homo's zijn, enig besef
van de realiteit te laten krijgen.
Yves
Desmet
Hoofdredacteur